ഒരു ജീവന്മരണ പോരാട്ടം

ഒരു ജീവന്മരണ പോരാട്ടം

തലപോയ,തെങ്ങൊന്നെൻ
പടിവാതിലിൻ ചാരെ,
പടുവൃദ്ധനെപോലെ
നില്പുണ്ടല്ലോ?.

മരമായ,മരമൊക്കെ,
കൊത്തിനടക്കുന്ന,
കിളിവർഗ്ഗത്തച്ചൻ,
അരിയ മരംകൊത്തി
അവിടേക്കന്നൊരു
ദിനം വന്നണഞ്ഞു .

അരിയ മരംകൊത്തി
ചെറിയോരഹങ്കാരി
മരമൊന്നുകൊത്തി,
മറുപുറം കൊത്തി
മതിയായില്ലവനൊട്ടും
തെരു,തെരെ,യവന-
പ്പോളാഞ്ഞു കൊത്തി.


പകലുകൾ പലതും
 കൊഴിഞ്ഞുവല്ലോ ?
"പോടി"ന്നൊരു രൂപം .
വന്നില്ലെന്നാകിലും
പരിശ്രമിയാമവൻ
പിന്മാറിടുമോ? .

കിളികളിൽ ഗർവിഷ്ടൻ,
തലയിൽ പൂവുള്ളവൻ,
"ചിലുചില,കല പില,
കല,പിലയെന്നു"
ചിലച്ചും കൊണ്ടേയവൻ
പ്രതിദിനവും വന്നാ
പ്പോടിൽ "തച്ചി"രുന്നു.. 
പലനാൾകഴിഞ്ഞപ്പോ-
ളവനാമരത്തിലായ്,
ഒരു,കമനീയമാം
ചെറുപോടു നന്നായ്
തുരന്നെടുത്തു. .

പിന്നെയവനാക്കൂടിൻ 
ചാരുതയാസ്വദിച്ച-
ഭിമാനപൂരിതനായ് വന്നു
നോക്കി നില്ക്കും ..
ചാഞ്ഞും ചരിഞ്ഞും
കൂടിൻറെ ചാരത്തു
നിറയും ഗർവോടവൻ
നോക്കി നില്ക്കും ..

പിന്നീടൊരു നാളവിടെ
ഞാൻ കേട്ടല്ലോ,
മാടത്തക്കിളികൾ
തൻ സംഘഗാനം.

മിഥുനങ്ങളായെത്തി-
യരുമക്കിളിമക്കൾ
തെങ്ങിലെ,പോടിൽ
തൻകൂടൊരുക്കി.

പോടൊരു,കൂടാക്കി
മാറ്റിയെടുത്തവർ,
കൂടിന്റെയുള്ളിൽ
"കുടിവച്ചല്ലോ"

മുട്ടയിട്ടോരവൾ,
പെണ്‍കിളി,തൻ
കൂട്ടിലത്യന്തം ശ്രദ്ധ
യാർന്ന,ടയിരുന്നു.

ചാഞ്ഞമരക്കൊമ്പു,
ചാരത്തുണ്ടതിലന്നു,
കൂട്ടിന്നിണക്കിളി
കാത്തിരുന്നു.

കൂട്ടിലിരിക്കുംതൻ
കൂട്ടുകാരിക്കവൻ
കണ്ണൊന്നു,ചിമ്മാതെ,
കാവലാളായ്‌.

ദിനമേറെക്കഴിയവെ-
യൊരുനാളിൽ,
കൂട്ടിലെ,കിളികളും
കൂട്ടരും കല,പില,
കല പില,യെന്നവരു
ച്ചത്തിൽ,ഭീതിയാൽ 
കഠിനമായുണ്ടാക്കി
മുറവിളികൾ.

പതിവില്ലാതവിടേക്ക-
ന്നെത്തിനോക്കുമ്പോൾ
ഞാൻ ഭീതി,യുണ്ടാക്കു
മാക്കാഴ്ച കണ്ടു.

ദയനീയമെന്നല്ലാതെന്തു
ഞാൻ ചൊല്ലുക,
അവിടെ ഞാൻ കണ്ടൊരു
രംഗങ്ങളെ.

കൂട്ടിലെ മുട്ടകൾ
പ്രാതലായ് ഭക്ഷിക്കാൻ .
ഒരുമഞ്ഞച്ചേരയാ,
കൂട്ടിലെത്തി.

അലറിക്കരഞ്ഞവർ
ചിറകിട്ടടിച്ചു
ചോരനാം ചേരയെ-
പ്പായിച്ചീടാൻ.

കൂട്ടുകാരായെത്തി
കാക്കതൻ വൻപട.
നാട്ടിലെ കിളി-
മക്കളെല്ലാരുമെത്തീ

കാറി വിളിച്ചും,
റാഞ്ചിപ്പറന്നും,
കൂട്ടുചേർന്നന്നവർ
ദുഷ്ടനാം പാമ്പിനെ
കൊത്തിയോടിക്കുന്ന
നൽക്കാഴ്ച്ച കണ്ടു.

നിസ്തുലമായോരാ
നേർ കാഴ്ചയെൻ
ചിത്തത്തെവല്ലാതന്നു
തൊട്ടുണർത്തി

മർത്യർക്കിന്നന്യമാം 
സഹജീവി സ്നേഹവും
ഒരുമയോടുള്ളോരു
ജീവിതചര്യയും
കൊച്ചുകിളിമക്കൾ
കാട്ടിത്തന്നുവല്ലോ?   

ജീവന്റെ ജീവനാം
കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കായവർ
ജീവൻ കളഞ്ഞും
പൊരുതി നേടി.