വെള്ളിമേഘങ്ങളോട്

വെള്ളിമേഘങ്ങളേ.വെള്ളിമേഘങ്ങളേ,...,
വിണ്ണിലെ ചെമ്മരിയാട്ടിൻ കുഞ്ഞുങ്ങളേ...
നിങ്ങളെ നോക്കിയെൻ ജാലക വാതിലിൽ
നിൽപ്പൂ ഞാനെന്നും നിറകൌതുകത്തോടെ.

നീലവാനിൻ നെറുകയിലേറിയരിയൊരു
മേഘമായലയാൻ മോഹമേറും മമ ചിത്ത -
മൊരു വെള്ളിൽ പിറാവായി കുറുകുന്നുവോ .
കിന്നാരം ചൊല്ലിപ്പായും"മിന്നലിൻ തേരിലേറി,  .
വെണ്മുകിൽ പറവയായലയാൻ,ചേലിൽ
വാനിൽ പറന്നുല്ലസിച്ചീടാനെനിക്കും ,മോഹം "

മോഹമെൻ മനസിലെ മായിക പക്ഷിയായ്
സീമകൾ ലംഘിച്ചു വാനിൽ പറക്കവേ,
ചാരുതയാർന്നൊരീവിശ്വസൌന്ദര്യം
നേരിൽ കണ്ടെൻ മനം നിർവൃതിപൂണ്ടുവോ?

മദ്യപൻ

നിറയ്ക്കു നിന്നുടെ

ഒഴിഞ്ഞ കുപ്പികൾ

കുടിച്ചു തീർക്കുക

വിഷമസാരവും ..


പുളിച്ച കള്ളിലും

പുളിച്ച വാക്കിനാൽ

തളിക്കു നീ നിന്റെ

പരിസരങ്ങളെ !


വെളിവശ്ശേഷവും

തലയ്ക്കതില്ലാതെ

വിളിച്ചു കൂവുക

പടിപ്പുര മുന്നിൽ


ഒരു കൈത്താങ്ങുമായ്

വരുന്ന ഭാര്യയെ

തൊഴിക്കുവാൻ നീ

കാലുയര്ത്തി

നിന്നപ്പോൾ,

നിന്റെ ഉടുതുണിയ

തഴിഞ്ഞുതാഴേക്കു-

രിഞ്ഞു വീഴുന്നു

ഉടുതുണി ചുറ്റി

നീയുമുരുണ്ട് വീഴുന്നു .


തെരുവ് നായ്ക്കൾ

നിൻ വദനം നക്കുന്നു

ഇതൊക്കെ കണ്ടൊരാ

പ്രിയതമാക്കൊപ്പം

പ്രിയരാം നിന്മക്കൾ

നിലവിളിക്കുന്നു .

ആമ്പൽമൊട്ടുകൾ

സന്ധ്യക്ക്‌ തൻകാന്തനെത്തിടുവതും കാത്തു
സമീരസാന്ത്വനമേകുമാനന്ദബാഷ്പം ചൂടി
മരുവുന്നോരാമ്പലിൻ നൈർമല്യംകാണവേ
മനതാരിൽ പ്രിയതമൻ ശ്രീരാമചന്ദ്രനെ,
പലവുരുദർശിച്ചു, സായൂജ്യംതേടിപോൽ
തമസാനദിക്കരയികരയിലന്നേകാകിയാം ,സീത.
ഭർത്താവിൻസാമീപ്യം ചിന്തിച്ചമാത്രയിൽ
ഉളവായ,തവപുളക,രോമാഞ്ചമൊക്കെയും
തമസ്സാനദീഹ്രദം തന്നിൽ വിരിഞ്ഞുവോ?
തെളിയുന്നോരാമ്പലമൊട്ടുകളായ് ദേവീ...